Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Η Real News και τα απλήρωτα "μπλοκάκια"...

*
Τυπο-θραύστης
***
*

Διαβάσαμε
στην Κατάληψη ΕΣΗΕΑ


Real News:
Άλλη μία περίπτωση χρωστούμενων
και κοροϊδίας σε πρώην εργαζόμενη


Ένα κείμενο συναδέλφισσας η οποία εργαζόταν στην εφημερίδα Real News, που λάβαμε και αναδημοσιεύουμε, αποδεικνύει περίτρανα τι είδους αφεντικό είναι ο Νίκος Χατζηνικολάου και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες απέναντι σε εργαζόμενους (με μπλοκάκι εν προκειμένω) που ήταν «μέσα» για 8-9 μήνες.

Και ένα κείμενο που αποδεικνύει γιατί η παρέμβαση της συνέλευσής μας, των συναδέλφων και των αλληλέγγυων, στα γραφεία του ομίλου, ήταν επιβεβλημένη.

«Για να μην τα πολυλογώ ξεκίνησα να δουλεύω στη Real News Real.gr ως έμμισθο μπλοκάκι (!) το 2008 με την υπόσχεση πως σύντομα θα γινόταν κανονική πρόσληψη, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Τι σημαίνει πρακτικά έμμισθο μπλοκάκι; Ο ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) δικό μου, δώρα-επιδόματα γιοκ, τις μειώσεις μισθών τις τρώμε στο κεφάλι.

Επίσης αν κάνεις παιδί, πράγμα το οποίο συνέβη το 2016, μένεις απλήρωτη για όσο λείψεις. Ωστόσο πρέπει να είσαι παρούσα όποτε σε χρειαστούν, σαν να σ’ έχουν προσλάβει. Φυσικά όλα αυτά ίσχυαν για όλους τους συναδέλφους με το ίδιο εργασιακό καθεστώς. Μέχρι εδώ καλά (λέμε τώρα). Οι καθυστερήσεις στη μισθοδοσία ξεκίνησαν αν θυμάμαι καλά το 2013.

Ταυτόχρονα φάγαμε όλοι ανεξαιρέτως και 3-4 μειώσεις μισθών. Το ΤΕΒΕ όμως και ο ΦΠΑ να τρέχουν. Μ’ αυτά και με εκείνα φτάνουμε στο 2017 όπου τα μπλοκάκια μετρούν καθυστέρηση στο μισθό που φτάνει αθροιστικά μέχρι και τους 8-9 μήνες. Εκεί σκάει και η ανακοίνωση περί έκδοσης καθημερινού φύλλου κάτι που προϋπόθετε τη καθημερινή παρουσία και φυσικά απλήρωτη επί της ουσίας εργασία, με μόνη υπόσχεση πως αν βάλουμε για ακόμη μια φορά πλάτη όλοι και εφόσον πάει καλά το νέο εγχείρημα θα μας δώσουν κάποια από τα δεδουλευμένα.

Αφού λοιπόν τα ζύγισα εν τάχει αποφάσισα να παραιτηθώ καθώς θα έπρεπε να κουβαλάω το παιδί μου στο γραφείο αφού φράγκα για νταντά δεν υπήρχαν και δεν μπορούσε κάποιος να το πηγαινοφέρνει στο βρεφονηπιακό σταθμό.

Αποχαιρετώ λοιπόν και φεύγω με την υπόσχεση πως θα μου καταβάλλουν τα χρωστούμενα αλλά μετά μάλλον το ξανασκέφτηκαν και είπαν να μου πληρώσουν μόνο τη μία δόση.

Βρίσκω και γω λοιπόν ένα δικηγόρο, καταθέτει αγωγή, ορίζεται δικάσιμος, αλλά στο δικαστήριο δεν εμφανίστηκε καν ο δικηγόρος της εταιρείας. Κερδίζουμε το δικαστήριο, ανταλλάσσουμε διάφορα email με την εταιρεία. “Θα πλερώκετε;” “Θα πλερώκουμε“ μου λένε. “Πότε; “ Σε πέντε τέρμινα όπως αποδείχτηκε.

Κάνουμε κατάσχεση εις χείρας τρίτου, η απάντηση συμπυκνωμένη: “Μαντάμ αργήσατε προηγείται κόσμος και κοσμάκης“. “Ρε σεις θα πλερώκετε; “ νέος κύκλος επαφών. Μου δίνουν ένα ποσό να ‘χω να πορεύομαι και με τα υπόλοιπα μην είδατε τον Παναή. “Λες να προχωρήσω σε κατάσχεση, να γελάσουμε;“ σκέφτομαι. Ρωτάω το δικηγόρο, “πολλά τα έξοδα“, μου λέει και από πλευράς μου δεν παίζει φράγκο.

Ακόμη περιμένω να με πλερώκουν, και δεν είμαι μόνο εγώ. Οπότε ρωτώ, τι λέτε να κάνω; Να μαζέψω λεφτά από γνωστούς και συγγενείς και να προχωρήσω σε κατάσχεση για το γαμώτο ή να συνεχίζω να στέλνω email που είναι και τζάμπα μπας και φιλοτιμηθούν;».
---
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου