Θα συνεχίσετε να δίδετε επιδόματα;

*

Τυπο-θραύστης

***
*

Τελικά, έχετε σχέδιο;

Ο Μαυρίδης τα «χώνει» στους κυβερνώντες για την

πρόθεσή τους να καλοπιάσουν την εκλογική τους πελατεία

του Θανάση Μαυρίδη

– πηγή liberal.gr

Τον Δεκέμβριο θα δοθεί ένα ακόμη βοήθημα στους οικονομικά αδύνατους. Σαν να ανοίγουμε σαμπάνια για να γιορτάσουμε μια μικρή νίκη. Ότι πήγαν καλά τα έσοδα. Το βοήθημα αυτό θυμίζει, το άνοιγμα της σαμπάνιας. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν απόλυτη ανάγκη. Τα βοηθήματα, όμως, λειτουργούν ως άλλοθι. Ενός πολιτικού συστήματος που έχει υποχρέωση να ταΐσει τον λαό που βρίσκεται στην έρημο…

Τα επιδόματα είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την φτώχεια. Δημιουργούν μία αίσθηση προσωρινής ανακούφισης, αλλά στο μεταξύ εκπαιδεύουν με τον λάθος τρόπο την κοινωνία. Το ζητούμενο δεν είναι η φιλανθρωπία, διότι περί αυτού πρόκειται.

Ένα επίδομα μοιάζει περισσότερο με την συνεισφορά ενός φιλάνθρωπου στο δράμα ενός άνεργου ανθρώπου που πεινά. Η συνεισφορά αυτή όμως είναι ικανή να θρέψει τον δυστυχή μία μέρα ή μία εβδομάδα ή έναν μήνα. Ο άνθρωπος αυτός όμως πεινάει όλο τον χρόνο. Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι εργασία.

Οι επιδοματικές πολιτικές αναπτύχθηκαν στις χώρες της πλούσιας δύσης, αλλά τις περισσότερες φορές δεν λειτούργησαν για τον σκοπό που τελικά δημιουργήθηκαν. Επειδή δεν έλυναν το πρόβλημα. Και πολλές φορές λειτούργησαν και ανταγωνιστικά στην ίδια την Οικονομία. Όταν το κράτος επιδοτούσε την ανεργία, οι άνεργος δεν είχε λόγο να αναζητήσει εργασία.

Όλα αυτά είναι βέβαια συζητήσιμα. Υπό την έννοια ότι οι συνθήκες στην Ελλάδα της κρίσης δεν είναι ίδιες με εκείνες που επικρατούν σε πραγματικά πλούσια κράτη. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και στην Ελλάδα ένα τεράστιο θέμα: Ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν τα επιδόματα και με τι κριτήρια; Είμαστε σίγουροι ότι οι πραγματικά αδύναμοι βοηθιούνται; Είναι τα εισοδηματικά κριτήρια ασφαλή; Αλλά και οι κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων και των υπηρεσιών πρόνοιας, οι οποίες θα μπορούσαν να αναλάβουν το έργο, είναι σε θέση να το κάνουν;

Με διακόσια εκατομμύρια, πάντως, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα πράγματα, από ένα ακόμη επίδομα. Πολλές περισσότερες ενέργειες, οι οποίες σε βάθος χρόνου θα εξασφάλιζαν πλούτο και μεγαλύτερη βοήθεια στους αδύναμους. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να βοηθηθούν χιλιάδες νέοι να ξεκινήσουν μια επαγγελματική δραστηριότητα. Να επιδοτηθούν καινοτόμες ιδέες, αλλά και προσπάθειες εκκίνησης στην πρωτογενή παραγωγή.

Με διακόσια εκατομμύρια θα μπορούσαν να υποστηριχτούν δίκτυα για να μην πεθαίνουν οι ναρκομανείς στους δρόμους. Να βρίσκουν στέγη οι κακοποιημένες γυναίκες.

Με διακόσια εκατομμύρια ευρώ μπορούν να γίνουν χιλιάδες πράγματα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τα 100 ή τα 200 εκατομμύρια ευρώ μπορούν να αποδείξουν ότι αυτή η χώρα έχει πραγματικά σχέδιο. Ότι δεν πρόκειται να μοιράσει στο μέλλον τον πλούτο της, αν ποτέ τον δημιουργήσει, σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, όπως έκανε στην περίοδο που προηγήθηκε της κρίσης. Ότι το πολιτικό σύστημα δεν θέλει να καλοπιάσει την εκλογική του πελατεία και να εξασφαλίσει έτσι ψήφους για τις επόμενες εκλογές, αλλά να εξασφαλίσει το μέλλον της χώρας.

---

enimerosi24

---

*

Γι' αυτούς δεν υπάρχει σκούπα να τους ρουφήξει;

*
Τυπο-θραύστης
***
*

Ποιοι είναι πιο επικίνδυνοι:

- Οι καταληψίες των Εξαρχείων, ακόμα κι αν είναι «σκληροί ποινικοί» κατά τον Σταύρο Μπαλάσκα;
- Οι μπουκαδόροι στα σπίτια;
- Οι ληστές στα βενζινάδικα και στα μαγαζιά;
- Οι δυναμιτιστές ΑΤΜ;
- Οι πάσης φύσεως εγκληματίες;

Ή 

- Εκείνοι που οδηγούν με το κινητό κολλημένο στο αυτί και προκαλούν ακόμα και θανατηφόρα τροχαία, καθόλου τυχαία;
- Αυτοί που κυκλοφορούν μεθυσμένοι με βαρύ οπλισμό ένα τιμόνι στα χέρια;
- Όσοι με νταλίκα μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, σε κατάσταση ακόμα χανγκ όβερ από την οινοποσία το  προηγούμενο βράδυ, σπάνε τη διαχωριστική μπαριέρα και σκοτώνουν πρωί πρωί, σχεδόν αξημέρωτα, τρία άτομα; (Συνέβη τον περασμένο Μάιο στον Κηφισό.)
- Όσοι καβαλάνε με ιλιγγιώδη ταχύτητα τη διαχωριστική νησίδα στην Πατησίων και χτυπάνε δυο γυναίκες, στέλνοντας απευθείας στον τάφο τη μία και στην εντατική την άλλη; (Έγινε επίσης τον περασμένο Μάιο.)
- Εκείνοι που κάνουν κόντρες στις Εθνικές οδούς και διανύουν πολλά χιλιόμετρα με σφήνες, αλλάζοντας συνεχώς λωρίδες από την αριστερή απευθείας στη δεξιά, από τη δεξιά στη μεσαία και από τη μεσαία πάλι στην αριστερή όταν η πυκνή κυκλοφορία δεν τους επιτρέπει να τρέξουν όσο θέλουν σε μία ευθεία;
- Αυτοί που προκάλεσαν κοντά πενήντα θανάτους σε τροχαία στην Κρήτη από τις αρχές του χρόνου;

Και ακόμα είναι λιγότερο επικίνδυνοι:

- Αυτοί που παίρνουν με 145 χιλιόμετρα τη στροφή σε έναν δρόμο με ανώτερη  επιτρεπόμενη ταχύτητα τα πενήντα χιλιόμετρα, όπως διαπιστώθηκε ότι έκανε ο «ραλίστας» του θανάτου που θέρισε σε πεζοδρόμιο του Αιγίου τη γιαγιά και το εγγονάκι της;

Για τους πρώτους, τους κακοποιούς και τους έκνομους, παίρνουν ή σχεδιάζουν μέτρα, οργανώνουν την αστυνόμευση κι ετοιμάζουν «σύγχρονες σκούπες που θα ρουφήξουν "σκόνες" και "σκουπίδια"». Για τους δεύτερους που κυκλοφορούν κι οπλοφορούν με το γκάζι σαν προέκταση του ποδιού, δεν θα υπάρξει τίποτα παραπάνω από μια απλή τυπική αστυνόμευση; Και τίποτα περισσότερο από μερικές ψευδεπίγραφες πινακίδες στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας ότι «Η ταχύτητα ελέγχεται από ραντάρ» –αλλά ουσιαστικά είναι πινακίδες χωρίς αξία, σαν τα σκιάχτρα που έχουν πάψει να προκαλούν ανησυχία στα υποψιασμένα πουλιά; (Πριν από περίπου δυο χρόνια, είχα διαβάσει σε ρεπορτάζ ότι μόνο τέσσερα τέτοια ραντάρ λειτουργούσαν σε ολόκληρη τη χώρα.)

Γι' όλους αυτούς τους καθημερινά, και κάθε στιγμή επικίνδυνους, δεν υπάρχουν σαρωτικές σκούπες ελέγχων από τις αρχές, ενώ θα έπρεπε. Τους αφήνουν να σκοτώνουν και να σκοτώνονται κι ας είναι πιο επικίνδυνοι από κάθε κακοποιό. Και έτσι διακόπτουν τη ζωή σε μια ευτυχισμένη γιαγιά και ένα  μωράκι που δεν πρόλαβε να καταλάβει πόσο σκληρός κι ανεξέλεγκτος είναι ο κόσμος στη χώρα που ήρθε για να ζήσει – δυστυχώς όχι παραπάνω από δώδεκα μήνες.

---

harddog

---
*